- خارج خوانی (رِ خوا / خا)
عمل خارج خوان. برخلاف اصول خواندن مغنّی، خواندن فقها درس را شفاهی و بیرون از سطوح یعنی بمرحله ای رسیدن که دورۀ سطح تمام گشته است و استاد مسائل را فی المجلس و بدون در نظر گرفتن کتاب خاصی طرح می کند و سپس شروع ببحث و گفتگو می شود
